قصیده یبوعیون العسل...

یبو عیون العسل ورموش چنها أسیوف اعیونی الشوفتک تشتاگ کل ساعه وابد عینی ما ترمش من تلاگیک ولا تشبع ابد انی اعیونی طماعه رمده العین چانت توها شافت نور. دوه شوفتک ولله ویشفی من گاعه عندک خـد سبانی ماکو هیچ اخدود وجمالک وردمزروع بنواعه وشفافک خبلتنی وبیها سر مدفون من گد ما تعضها اتصیر لماعه حایر شرد اوصفک شرد اگل للناس وانتى اشفایفک چن قرصین نعناعه طراگیع اشکثر مرت علی یهوای بس مثلک ابد ماشفت طرگاعه