قصیده الاعیب الزمان

غیمت دنـیـا المشاعرو امطرت من نـاظـری وبللت کــل المـلابس حـتـى طفـح دفـتـری و القلم صایرلی حظی کله معکوس و گـری کـله منک یـــا زمـن،یــا زمـن یـــا سرسری لاتفید اویــاک خـوه ،خـائـن انــت وهـرهـری مـارحمنی هالزمن خـان ملحی ومعشری لارحم ماضی الطفوله،لا رحملی حاضـری واللی آتـی مـن السـواد، طالـع ومـا ینقـری یوم یکسـرلی عـظامی ، یوم یجبر خاطری یوم یصبح مثل موسى،یوم یصبح سامـری یوم بـایعـنی أبمـزاده،یـوم نـفـسـه المشتـری یوم یلطملی أعلى صـدری،یوم یرقص بندری یوم طایش مـن جـنـونـه،یوم صـایـر بحتـری أتبختـری کـل المـواجع وسط قلبی أتبختـری و أضـرمی نـار المئاسی،بالمحاشی وسعـری و ذکـرینی بـالـوطن و إنسی مــاصــار وجـری فاضل الاحوازی.... ahwazi_fadel@yahoo.com