قصیده احدی من النساء

ارداسـولف قــصة احـدی مـن النسی اشلون غبره اشلون صفری امخنفسه امخـنـفـسه وغــبـره ولاتـسوا فـلــس والــوجـه ادگـول بـطـیخـه ابـشـمـس اهــدومـهـه مـن الـوصـخ ماتـلّــمـس ولـــطّـلایــب کـلـوکــت مـتـحـمّـسـه بـطّـلایـب کـلـوکـتـهــه ومــاتـهـیـــد بــس عـشـان اتــأذی ریّــلـهـه تـریـد کـون تـبــصــطـهـه ابـعـامودِِ حـدید وشـعــر الـمکـنکر تکـضّه وتهـلـسـه تــهــلـس الـشـعــرات یـلّی امکـنکره وحـتـه رمش اعــیــونـهـه الـمـغـبّـره اتـکــضـهـه واتـچـتّـف ایدیـهه لـیورا وراسـهـه بــطّـــیـن کـــون اتـرکّـسـه اتـرکّــسـه بـــطّــین واتــریح الخلگ من وجــهـه ذاک الـیـضـیـج الـخـلگ وحـتـه تطـبگ زوجـهه ویـاهه طبگ لـئـن چـانــت هـیّـه بی مـتــنــومــسـه مـتـنـومـسه ابـرجلهـه ذاک ابن الـفگر طـولـه لـتسعــیــن مـایــوصـل مــتــر وحـاطــلــه مــحــبس ابأیـدی من شذر من الــف فــدوه یــروح الـمــحــبـســه الـمحـبسـه مـن کـون الـف فدوه یروح یـلّـی وجـهـه یـشــبـه الکـلب السـروح لودقـیـقـه اتـعـوفـه مـرته ایـضل ینوح ومـن تـجـیـلـه عـــود هــیّــه اتــونّــسه اتــونــسه ابــوجــهــه یــل مـا یـنـیـرع الّو بقت تـضحک چــن بـیـهـه صـرع والّـــذی ابـغــفــلــه یــراهــه یـخـتـرع لــن وجــهــه ادگـــــــول بـشـه امهـلّسه ادگـول بـشّـه امهـلّسـه بـلــشـط تــفــوی مـن الـم گـضّـت عـمـرهــه بـس تـلــوی اشلون عدهه اضروس غبر اشلون عوی والــبـــعــد مــتــریـن یــمـهـه تــعــلـسـه تعـلـــس الّی ابعـیـد عـنـهـه والـغـریـب ومن تکشر اضروسهه ادگول انهه ذیب والــــتــد نّــاهــه مـا یـفــیــده طــبــیــب اتـسـودنـه بـلـحــال هــیــه وتـخــلــســه تـخـلـسـه وهـنـوب سـوّیــــــلـه دعـــی الــــسـیـد احـمـد روح بـلـکـت یـنـفـعـه ادعـی کـــل مـسـکـیـن حـیّـه تـلسـعـــه ولایــــــجـی جــدّامـهـه واتـکـردـسـه الشاعرعظیم البوخنفر(ابوتوفیق)