قصیده لشاعرقاسم باوی

حَسبــــــــالک أذِلـَن مـــــــن عـِـفــــــــتنی إبعـُـــــــز و أنه إنــــــجوم إللیـــــــالی إتعــَـــشـن إبــــــــعمری بعیــــــــونی إلــــــگمر یــــــا مـــــــا گــَـــعد خِـطار بـــــــــــــس من کـــــــِـسَف ما تــیــــــــهت دربــی چَـتـــــــــَفت إلـــــظلام اویــــــل مِحَـــــــن وإمشیت لاگنـــــی الفـــــــــَــجـِر وإستــَحـــــــــمَدت ربـــــی صــــــافحت إلشمس چف أبیــــــض إمنـــــــل غیم او درت بیــــــه إشخـِسرتــــــه او ذاه من عمــــری شبــــگتنی إبمحنـــــه او زعل منـــــهه إلریــــــح چه بخـــــــــــــــیوطها إشـــلبه شَعــــــــر صدری أنه إبــــــدرب إلوحــــــل ما بـــــــرکت مـــــرکوب جسر سویــــــت ضلعی او عــبــــــــرت ربــــعی حمـــــیت إظهورهــــــم و إتقدمــــــو جـــــــــدام او مَخالِب إلخـــــــــیانه إمعـَـشعِشه إبــظــــهری مشیت آنه إعـــــــــــــــله جرحی ما درت إمنین بــــس حســــیت بــــی لـَـــــــمَن شفــــت ظـلی تعب عمــــــــــــــری إنذبح و آنه أعرف إلذباح نــسه ســچـیــنـتـــه او چـــفه إبوســــط گلبی او نعش حــــزنی إبتعب شیعته وحدی إبلیـــل او دفـنـته إبـــگاع غـــفــره او ماگلت گــبری رجعت إمـــــنل گبر رغمـــــــاً عله إلشمات لاهـَـلــَـن إعـیـونی او لا ضَعـَـف صـــبــری لأن عـــــگلی بحــــــر ما نِبَط منـــه إلمای او عــبر چـــم سفـیــــنه إلردمــت إبگلبی او عبـــــــر چم سفینــــه إلردمت إبگلبی